“รุ่นนี้...กูสร้างเอง” — บันทึกความฝันของหลวงพ่อคูณ
ในบรรดาวัดวาอารามนับหมื่นทั่วประเทศ
มีเพียงไม่กี่แห่งที่ถูกจารึกลงในหัวใจของคนไทยทั้งชาติ
และหนึ่งในนั้น...คือ “วัดบ้านไร่”
และผู้ที่ทำให้วัดบ้านไร่ไม่ใช่แค่เพียงสถานที่
แต่กลายเป็น “ศูนย์กลางแห่งเมตตาและการให้”
คือพระภิกษุผู้หนึ่ง ผู้ถือศีลเคร่งแต่พูดจากันเอง ผู้มีวาจาตรงไปตรงมาแต่เต็มไปด้วยเมตตา
ผู้ไม่เคยยึดติดในลาภยศ...แต่ยึดมั่นใน “การให้”
คนนั้นชื่อ...
หลวงพ่อคูณ ปริสุทฺโธ
ชีวิตของผู้ให้...ไม่มีคำว่า “เหนื่อย”
ท่านเกิดในครอบครัวยากจน ไม่ได้เรียนหนังสือสูง
แต่เลือกทางธรรมตั้งแต่ยังเด็ก เพราะอยาก “เป็นคนดี” และ “ให้คนอื่นมีความสุข”
จากเด็กชายชาวไร่ กลายมาเป็นพระผู้เปลี่ยนทั้งหมู่บ้าน ให้เป็นแหล่งแห่งคุณธรรม
คำสอนของท่านสั้น เรียบง่าย ฟังง่าย...แต่เปลี่ยนใจคนได้ทั้งชีวิต
“อย่าเอาเปรียบคนอื่น”
“ให้ทำดีไว้”
“เงินมันไม่ใช่ของกู...มันเป็นของคนที่ให้มาเพื่อทำความดี”
ฝันหนึ่งที่ท่านเฝ้าคิด...คือ “ฝายปันน้ำ”
น้ำ...อาจเป็นแค่ของธรรมดาในเมืองใหญ่
แต่ในพื้นที่ห่างไกลอย่างชัยภูมิและโคราช
น้ำคือ “ชีวิต”
หลวงพ่อคูณเฝ้ามองเห็นชาวบ้านเดือดร้อนเรื่องน้ำมานาน
จนวันหนึ่ง...ท่านบอกกับลูกศิษย์ว่า
“กูอยากสร้างฝาย...ให้คนได้มีน้ำใช้”
“จะได้ทำนา ทำไร่ได้อยู่ดีมีสุข”
มันเป็นโครงการใหญ่ — ฝายปันน้ำจากเขื่อนลำคันชู จังหวัดชัยภูมิ
ส่งต่อมายังอ่างเก็บน้ำวัดบ้านไร่
ระยะทางกว่า 28 กิโลเมตร งบประมาณกว่า 150 ล้านบาท
และแม้จะเป็นช่วงปลายของชีวิต
แม้ร่างกายจะอ่อนล้า
แม้หัวใจจะเคยผ่านการผ่าตัดใหญ่...
แต่หลวงพ่อคูณก็ “ไม่หยุด” ความฝันของท่าน
“รุ่นมหามงคล” — รุ่นเดียวที่หลวงพ่อขอสร้างด้วยตัวเอง
ปี 2557 หลวงพ่อคูณได้กล่าวกับศิษยานุศิษย์ว่า
“รุ่นนี้กูสร้างเอง”
ไม่ใช่เพราะอยากออกวัตถุมงคล
แต่เพราะ...อยากให้คนที่บูชา ได้ร่วมบุญในการสร้างฝายครั้งนี้ด้วย
นี่จึงเป็น
วัตถุมงคลรุ่นสุดท้ายที่ท่านมีดำริสร้างเองจริงๆ
และท่านได้ทำพิธีอธิษฐานจิตด้วยตัวเอง
มันไม่ใช่แค่พระเครื่อง
แต่มันคือ “คำสัญญาที่ทำให้เป็นจริง”
คือ ฝายปันน้ำ...ที่เกิดขึ้นจริง
จากความฝัน สู่ความจริง...สู่ตำนานของผู้ให้
หลังจากนั้นไม่นาน หลวงพ่อคูณก็ละสังขาร
แต่ฝายปันน้ำนั้นยังคงอยู่
พระรุ่น “มหามงคล” นั้นยังคงอยู่
และคำสอนของท่าน...ก็ยังอยู่ในใจคนไทยทุกคน
“สำหรับกูพอแล้ว...”
คำพูดสั้น ๆ แต่กินใจ
มันคือคำประกาศของคนที่ให้ชีวิตทั้งชีวิตแก่แผ่นดิน
และถ้าคุณถามว่า...จะบูชาหลวงพ่อคูณอย่างไรให้ดีที่สุด?
คำตอบอาจไม่ใช่แค่การแขวนพระหรือสะสมวัตถุมงคล
แต่อาจเป็นเพียงแค่...
ยิ้มให้คนข้างๆ
ไม่เอาเปรียบใคร
และทำความดี...เท่าที่เราทำได้
เท่านี้เอง...ก็พอจะพูดได้ว่า
“เรามีหลวงพ่อคูณ อยู่ในใจ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น