วันอาทิตย์ที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2561

ผู้ชี้ขาด...ความเจริญ...



ไข่ปิ้งจ้า...ไข่ปิ้ง...เหนียวปิ้ง...มันเผาจ้า...


เสียงร้องขายของจากคุณป้าท่านหนึ่งที่หาบสาแหรกเดินฝ่าแดดร้อนช่วงเที่ยงวัน ลากเท้าตามฟุตบาท ผมนั่งมองแกอยู่จากร้านข้าวแกงข้างถนน แล้วภาพในอดีตก็ย้อนกลับมา...


ย้อนกลับไปเมื่อตอนเข้ากรุงเทพฯ ใหม่ ๆ

ช่วงเวลาที่ผมอาศัยอยู่ในแคมป์คนงานก่อสร้างทางด่วน

ของบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง

ได้มีโอกาสรู้จักกับคุณป้าคนหนึ่ง

ที่หาบของขายเหมือนกัน—ไข่ปิ้ง มันเผา

ป้ามากับสามีที่ทำงานเป็นคนงานก่อสร้าง

ส่วนตัวแกก็ช่วยอีกแรง ออกตระเวนขายของแต่เช้าทุกวัน


ของที่แกหาบนั้น...นอกจากไข่ปิ้งไว้บนเตาอุ่น

ยังมีของจุกจิกอีกมากมาย เช่น หินทรายขัดเท้า สารส้มก้อน ขมิ้น มะขามเปียก ใยบวบ ดินสอพอง

ของธรรมดา ๆ ที่เราแทบไม่คิดจะซื้อ

แต่ป้าบอกว่า...ขายดี บางวันหมดก่อนเที่ยงเสียอีก


ผมถามป้าว่าไปขายที่ไหน แกตอบทันที...

"ก็ขายตามไซด์งานก่อสร้างนั่นแหละลูก"


แล้วผมก็เข้าใจทันทีว่า...

ตอนนั้น “กรุงเทพฯ” แทบจะกลายเป็นเขตก่อสร้างขนาดใหญ่

เต็มไปด้วยทางด่วน รางรถไฟฟ้า อาคารพาณิชย์ โรงแรม

ผมเลยแซวป้าว่า


> “ป้านี่แหละ...คือผู้นำความเจริญ ถ้าเห็นป้าคือมีไซด์งาน ถ้ามีไซด์งานก็ต้องมีการพัฒนาเข้ามา”




ไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว...ความเจริญจะคืบคลานเข้ามาเสมอ


วันนี้...ผมเห็น “ผู้นำความเจริญ” อีกคน อยู่ที่ บุรีรัมย์

จังหวัดบ้านเกิดของผมเอง

หลังจากใช้ชีวิตเดินทางรอบโลกมาร่วม 15 ปี

ได้พบเห็นเมืองท่องเที่ยวต่าง ๆ ที่ใคร ๆ ก็อยากไป

ทั้งเมืองที่ธรรมชาติรังสรรค์ขึ้นอย่างมหัศจรรย์

และเมืองที่ถูกสร้างโดยมันสมองของมนุษย์ เช่น โคลอสเซียมแห่งโรม

หรือวิหารอะโครโปลิสที่กรีซ


และในความคิดของผม...

"บุรีรัมย์" กำลังถูกสร้างขึ้นด้วยความฝันของคนรุ่นใหม่

เมืองแห่งกีฬา เมืองที่ไม่ได้มีแค่ชื่อเสียงจากทีมฟุตบอล

แต่มีสนามฟุตบอลที่เรียกว่า “สเตเดี้ยม” ได้เต็มปาก

ผ่านมาตรฐาน FIFA Class A แห่งแรกในไทย

มีสนามแข่งรถระดับโลก

มีโรงแรมกีฬาแบบ Super Unique Hotel Sports แห่งแรกในประเทศ

ที่ออกแบบและตกแต่งด้วยแรงบันดาลใจจาก Buriram United อย่างแท้จริง

ยังมี Buriram Castle ที่กลายเป็นแลนด์มาร์กของเมืองไปแล้ว


ทั้งหมดนี้ ไม่ใช่เพียงแค่สิ่งปลูกสร้าง

แต่มันคือ “ความคิดที่จับต้องได้”

คือพลังของความเชื่อ ความพยายาม

และการวางแผนเพื่อสร้างเมืองขึ้นมาจากพื้นฐานเดิม


บุรีรัมย์จะก้าวไปเป็นเมืองแห่งจุดหมายปลายทาง (City of Destination) ได้หรือไม่...เราคงต้องรอดู

แต่สำหรับผม...ในใจผม “บุรีรัมย์ทำได้”

และกำลังจะทำได้...อย่างสง่างาม



---


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น