...มีชื่อไม่อยากให้ปรากฏ
...มียศไม่อยากให้ลือชา
...มีวิชาแต่ไม่เคยทำให้ดูยาก
คำกล่าวนี้ คนเฒ่าคนแก่เล่าถึงพระสุปฏิปันโนรูปหนึ่ง ด้วยเสียงเบา ๆ แต่แววตาเต็มไปด้วยศรัทธา และถ้าเอ่ยนาม “หลวงปู่ผาง จิตฺตคุตฺโต” แห่งวัดอุดมคงคาคีรีเขตต์ อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น คนฟังถึงกับตั้งใจฟัง เหมือนใจอยากเข้าเฝ้า
หลวงปู่ท่านไม่ใช่พระนักพูด
ไม่ใช่พระนักเทศน์แบบหวือหวา
แต่ท่านคือ “พระแท้” ที่ชาวอีสานนับถือหัวใจ ท่านสอนคนด้วยความเมตตา อยู่เรียบง่าย สมถะ แต่มีพลังแห่งศรัทธาที่ใครได้พบ ก็สัมผัสได้ทันทีว่า "ท่านไม่ธรรมดา"
แม้กระทั่งวัตถุมงคลของหลวงปู่ ก็ไม่ใช่ของที่สร้างเพื่อขาย...แต่สร้างเพื่อ “เตือนใจ” ว่าเราต้องอยู่ดี ทำดี และไม่ลืมพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
ผมเอง “คนรู้น้อย” ไม่ได้รู้เรื่องพระเครื่องลึกซึ้งอะไรนักหรอกครับ แต่ผมมีหลวงปู่ผางติดตัวมาตั้งแต่เด็ก ห้อยเหรียญของท่านที่ออกจาก “วัดดงเค็ง” อ.ประทาย จ.นครราชสีมา ซึ่งถือว่าเป็นวัดที่หลวงปู่อุปถัมภ์อยู่เงียบ ๆ ท่านเมตตาหลวงพ่อศรี เจ้าอาวาสที่นั่น ซึ่งเป็นลูกศิษย์ใกล้ชิด ทำให้คนในย่านประทายกับคนขอนแก่น ต่างก็ผูกพันกับวัดดงเค็งไม่แพ้กัน
ย้อนกลับไปปี พ.ศ. 2514
วัดดงเค็งมีโครงการสร้างพระอุโบสถ เลยไปนิมนต์หลวงปู่ผางมาร่วมเป็นประธาน ทั้งงานบุญ ทั้งการสร้างวัตถุมงคล
เหรียญรุ่นแรกของหลวงปู่ที่ออกวัดดงเค็งจึงถือกำเนิดขึ้นในปีนั้น เป็นเหรียญเนื้อทองแดง 20,000 เหรียญ, สัมฤทธิ์ 1,000 เหรียญ และเงินอีก 200 เหรียญ รวม 21,200 องค์ เพื่อหารายได้สร้างอุโบสถ
ว่ากันว่า...เหรียญยังไม่ทันครบงานก็แทบหมด
ศรัทธาชาวบ้านแรงเหลือเกิน จนต้องสร้างเพิ่มอีก 20,000 เหรียญภายในปีเดียวกัน
แต่เรื่องยังไม่จบแค่นั้นครับ
ในปี พ.ศ. 2517 มีการหล่อพระประธานขึ้นในโบสถ์ใหม่ วัดจึงจัดสร้างรูปเหมือนหลวงปู่ผาง “ขนาดเท่าองค์จริง” ขึ้น 2 องค์ องค์หนึ่งประดิษฐานไว้ที่วัดดงเค็ง อีกองค์ถวายกลับวัดอุดมคงคาคีรีเขตต์
นอกจากนี้ ยังมีเหรียญเนื้อเงิน 516 เหรียญ
รูปหล่อโบราณเนื้อสัมฤทธิ์อุดกริ่ง
รูปเหมือนอุ้มบาตรเนื้อทองแดงอีก 1,000 องค์
และพระผงว่านพุทธคุณแบบสี่เหลี่ยมอีก 84,000 องค์
ทุกอย่าง...หลวงปู่เมตตาปลุกเสกให้หมด
พระผงว่านบางส่วนเหลือ ทางวัดยังไม่ออกให้บูชา หลวงปู่ผางท่านบอกว่า “ให้นำไปเก็บไว้ใต้ฐานพระประธานก่อน” ท่านไม่ได้บอกว่าเพราะอะไร...แต่เพียงพูดว่า “ถึงเวลาค่อยเอาออกมา”
ใครจะไปคิดล่ะครับว่า อีก 20 กว่าปีให้หลัง วัดจะเจอน้ำท่วมใหญ่ อุโบสถเสียหายหนัก ต้องซ่อมแซม พอเปิดฐานพระออกมา...พระผงเหล่านั้นยังคงอยู่ครบ บางองค์มีคราบเหลืองเหมือนกรุเก่า ๆ ติดอยู่ สวยไปอีกแบบ สายพระผงชอบนักแล
ต่อมา พ.ศ. 2518 มีการจัดสร้างพระบูชาหน้าตัก 5 นิ้ว และพระผงว่านแบบกลม 22,518 องค์ ออกให้บูชาในงานผูกพัทธสีมา แล้วก็หมดอย่างรวดเร็ว
และที่สุดของที่สุด เหรียญอนามัย พ.ศ. 2519
เหรียญรูปไข่ ด้านหลังเป็นตราสัญลักษณ์สาธารณสุข ถือเป็นของแปลกที่คนรักสายหลวงปู่ต้องมีไว้ติดตัว
ทั้งหมดที่กล่าวมานี้คือ
วัตถุมงคลที่หลวงปู่ผางปลุกเสกให้ “วัดดงเค็ง” อย่างแท้จริง
รุ่นไหนนอกเหนือจากนี้...เหรียญจิ๊กโก๋ใหญ่ เหรียญนักเลงโต หล่อทองเหลืองสารพัดแบบ...ที่ว่าออกวัดดงเค็ง“คนรู้น้อย” ไม่เคยเห็น ไม่เคยห้อย ไม่เคยพูดถึง เพราะ “ของแท้” นั้นมีเส้นสายของเวลา มีร่องรอยของศรัทธา และมีพยานในหมู่บ้าน
ไม่เชื่อก็ไม่เป็นไรครับ
แต่ถ้าอยากรู้ให้หายข้องใจ...ให้ลองไปหา “เฮียตี๋ ดงเค็ง” จ้าวกรมตัวจริงของวงการพระหลวงปู่ผางสายดงเค็ง
ทุกรุ่น ทุกบล็อก ทุกเนื้อ เฮียแกมีหมด!
บางที...หลวงปู่ไม่ได้อยากให้เรามีพระไว้โชว์
แต่อยากให้เรา “มีพระไว้เตือนใจ”
และเรื่องราวทั้งหมดนี้...ขอเล่าไว้ให้ฟัง
จากหัวใจของ “คนรู้น้อย” ผู้ผูกพันกับท่านมาตั้งแต่ยังเด็ก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น