......กระบี่.....

 ... กระบี่.... 

“กระบี่...ในมุมสงบของใจ”

หายไปนาน...

เวลาร่วมปีที่ไม่มีโอกาสได้ขีดเขียน

ชีวิตวุ่นวาย เดินทางมากมาย

ยุ่งอยู่กับเรื่องราวสารพัด

จนวันนี้ ผมได้กลับมาเขียนถึง "กระบี่" จังหวัดที่ใคร ๆ ก็รู้จักกันดีในฐานะแหล่งท่องเที่ยวทางทะเลสุดฮิต

พูดถึงกระบี่...หลายคนคงนึกถึง “อ่าวนาง” หรือ “เกาะพีพี”

แต่ครั้งนี้ผมอยากพาทุกคนไปรู้จักกับที่หนึ่ง

ที่เงียบ สงบ และสวยงามไม่แพ้กัน

ชื่อของมันคือ...

“คลองม่วง”

หลายคนอาจยังไม่คุ้นหู

คลองม่วงอยู่ห่างจากหาดอ่าวนางเพียง 12 กิโลเมตรเท่านั้น

ชายหาดแห่งนี้มีความสงบเป็นเอกลักษณ์

เม็ดทรายขาวละเอียด

น้ำทะเลใสสะอาด

ผู้คนไม่พลุกพล่าน

ไม่มีเก้าอี้เช่าเรียงราย ไม่มีหาบเร่ขายของวุ่นวาย

มีเพียงร้านอาหารเล็ก ๆ ของชาวบ้าน 3-4 ร้านที่แสนอบอุ่นและน่าอุดหนุน

ชายหาดทอดยาว เคียงข้างวิถีชีวิตอันเรียบง่าย

ไม่มีถนนคนเดิน

ไม่มีร้านขายของที่ระลึก

เหมาะอย่างยิ่งกับผู้ที่อยากพักใจ ปล่อยสมองให้โล่ง

ปล่อยชีวิตให้ไหลไปกับเสียงคลื่นและสายลม

สำหรับผม…คลองม่วง

ไม่ใช่แค่ “สถานที่ท่องเที่ยว”

แต่มันคือ “วิถีชีวิต” ของชุมชน

ชาวบ้านที่นี่—ทั้งชาวไทยพุทธและมุสลิม—อยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืน

เรียบง่าย และงดงาม

เดินเหยียบผืนทราย มองเห็นเรือหาปลาจอดเรียงราย

หัวเรือผูกผ้าหลากสีพลิ้วไหวตามสายลม

เสียงคลื่นซัดฝั่ง...

เรือโคลงเบา ๆ ตามจังหวะธรรมชาติ

มันคือภาพที่ผมอยากเห็นไปตลอด

ผมอดไม่ได้ที่จะนึกเปรียบกับสถานที่ท่องเที่ยวอื่น ๆ

หัวหิน...สมุย...ภูเก็ต...

เรากำลัง “ตักตวง” ธรรมชาติมากเกินไปหรือเปล่า?

“ล่วงล้ำ” จนลืมที่จะเคารพความงดงามที่เคยมี?

คลองม่วงควรเป็นพื้นที่ของการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์

ควรเป็นที่ที่เรามา...เพื่อรับ...ไม่ใช่รุก

ทุกอย่างเริ่มต้นที่ตัวเรา

“เก็บมาแต่ภาพถ่าย ทิ้งไว้เพียงความทรงจำ”

คำพูดนี้ยังเป็นจริงได้ หากเรายังไม่ลืม...

ผมรู้สึกดีมากที่ได้ใช้เวลาชีวิต ณ ที่แห่งนี้

ได้รู้จักผู้คน

ได้รู้จักเพื่อนใหม่ ที่แม้ต่างความเชื่อ ต่างความคิด

แต่กลับใช้ชีวิตเคียงข้างกันได้อย่างลงตัว

รอยยิ้มจากชาวบ้าน ความสงบจากธรรมชาติ

ทำให้ผมไม่อยากให้ที่นี่เปลี่ยนไป

กลัวว่า...ถ้าชื่อเสียงมันเพิ่มขึ้น

ธรรมชาติอาจจะต้องจ่ายในราคาที่แพง

พัทยา...บางแสน...

อาจเป็นตัวอย่างที่เราไม่อยากให้ซ้ำรอย

เราไม่อาจห้ามอนาคตได้

แต่เราเลือกได้ ว่าจะทำอย่างไรในปัจจุบัน

คลองม่วง...

คือที่ที่ควรมา

ควรรีบมา...ก่อนที่มันจะเปลี่ยนไป

เล่าได้เท่านี้ครับ...

นาฬิกาชีวิตของ “ฅนรู้น้อย” อาจพาเดินทางไปไกลอีกครั้ง

แต่ตอนนี้...ขอจมอยู่กับธรรมชาติที่งดงามใกล้ตัวก่อน

กระบี่...อาจมีภาคต่อก็เป็นได้

หากหัวใจยังโหยหา ความสงบในแบบที่ไม่ต้องพูดเยอะ

---

หาดต้นไทร-หาดไร่เลย์ กับวันพักผ่อน(ของทะเล)

สถาณะการณ์ โควิด-19 ยังไม่หายไป บังคับให้ใครหลายๆคนจำต้องหยุดเดินทาง...แต่เมื่อบ้านเราเริ่มผ่อนปรน..เราเลยมีโอกาสที่จะไปไหนต่อไหนได้อีก...และแล้วก็ทะเล...ทะเล..ทะเลกระบี่..ในวันที่ท้องทะเลว่างเปล่า...ดูเงียบเหงา...แต่...แต่..มีความสวยงามของธรรมชาติที่ได้สร้างไว้แบบสุดจะบรรยาย..ตั้งแต่ที่มีการแพร่ระบาด...มนุษย์ต้องหยุดทุกสิ่ง...ทำให้ธรรมชาติมีโอกาสพักฟื้น...และก็ฟื้นขึ้นมามอบความสวยงามให้เราได้สัมผัสอีกครั้ง...อ่าวต้นไทร-หาดไร่เลย์....ทริปในวันนี้แสดงให้เห็นว่าความสวยงามของที่นี่สุดจะบรรยายด้วยคำพูดจริงๆ...สมแล้วที่เป็นระดับ..World class destination... คงไม่ต้องเขียนอะไรให้ยาวให้มากมาย..ขออธิบายด้วยภาพถ่าย..ใครอยากสัมผัสบรรยากาศแบบนี้ รีบมาเลยครับ..ทุกอย่างพร้อมแล้วตอนนี้.ที่พัก..ร้านอาหารกลับมาอีกครั้ง...ว่าไปแล้วจะขอเล่าแค่ทริปสั้นๆของพวกเราจากอ่าวต้นไทร...ไปหาดไร่เลย์...ถ้ำพระนาง..ปิดท้ายจุดชมวิวแบบเสียวๆ..

....รวมตัวที่ชิงช้าหน้าหาดอ่าวต้นไทรที่แสนสวยงาม...วันนี้โชคดีมากได้ไกด์ระดับ Pro master พี่เอ๋...มาด้วยแบบไร้ค่าตัว..ทำให้ผมรู้สึกได้ว่าผมจะกลับมายืนที่ชิงช้าได้อีกในตอนเย็น...ไม่ต้องให้ใครเหนื่อยออกตามหา..55. ว่าแล้วเราก็ออกเดินทางกัน...น้ำขึ้นพอประมาณต้องปีนข้ามชะง่อนเขาเพื่อทะลุไปหาดไร่เลย์ตะวันตก..ก็พอได้เหงื่อ...

ประมาณ 10 นาทีก็ถึงทางลงหาดไร่เลย์ตะวันตก..เมื่อยขาจนรู้สึกได้...นี่แค่ยกแรก...

เห็นแล้วต้องตะลึง..ตึงๆ...ภาพสวยงามที่แปลกตา..ไม่มีผู้คน...ไม่มีเรือยนต์...แล้วเราก็ตัดข้ามฝั่งไปไร่เลย์ตะวันออก ลัดเลาะผ่านโรงแรมออกมา เลียบเลาะตามทางเดินใต้ชะง่อนเขาชมปฏิมากรรมธรรมชาติที่สวยงามเพื่อไปที่หาดพระนาง

พอถึงหาดพระนางเราก็ตะลึงอีกรอบ..สตั้ลไป5วินาที...ทีเด็ดอยู่ตรงนี้ครับ...หลังจากที่ทะเลได้พัก..ธรรมชาติได้พักและกลับมาอีกครั้ง...

เดินเลียบหาดเรื่อยไป...ไปปีนเขาเข้าถ้ำดูวิวกัน....ในถ้ำถือว่ามืดต้องมีไฟฉายนะครับ มีบางช่วงที่ต้องปีนป่าย ต้องโหนเชือก ขึ้นบันไดไม้ไผ่ รองเท้าก็สำคัญ...ต้องสมบูรณ์หน่อยเป็นพื้นแบบเทรลจะดีมากเลยครับกว่าจะขึ้นถึงปล่องก็หอบทีเดียวเชียวแระ..บนจุดยืนที่ปล่องยืนได้5-6คนกำลังพอดีแล้วต้องขึ้นบันไดทีละคนด้วยครับแถมมืดแบบมองไม่เห็นอีกด้วย...แต่มันสวยมันคุ้มกับการปีนป่ายกระหายน้ำมาก....ตรงปล่องจะมีชะง่อนหินให้ไปนั่ง..ไปยืนเก็บภาพสวยๆ..วิวมองเห็นคุ้งอ่าวไร่เลย์ตะวันตกกับอ่าวต้นไทรแบบพาโนราม่า....สวยมากมาย....แต่อย่าลืมเรื่องความปลอดภัยครับสำคัญสุดเลยเวลายืนรึนั่งต้องจับเชือกตลอดเวลา..และต้องมีคนนำทางด้วยครับ..มันมีซอกหลืบ..ให้หลงทางทั่วไปหมด...อย่าไปเองโดยไม่มีไกด์ในพื้นที่ครับผม

ขากลับน้ำลดพอดี...เดินเลาะโขนหินกลับอ่าวต้นไทรจุดเริ่มต้น...มันคือดีมากไม่ต้องปีน......แล้วเราจะมาใหม่

ใครอยากหนีความสับสนวุ่นวาย...แพ็คกระเป๋าเดี๋ยวนี้....555

มาดูวันพักผ่อนของทะเลกัน....

#เครดิตภาพ...น้องอเล็กซ์ เขาหล่ะมือหนึ่ง ของทริป

... ไหนๆ... ก็.. ไหนๆ..(ไหนๆก็มีเวลา)..

---

“ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว… กระบี่อีกสักรอบ”

ครั้งก่อนพาไปจมทะเล คราวนี้...ขอพาหนีทะเลสักหน่อย
ใช่ครับ...กระบี่ไม่ได้มีดีแค่หาดทรายและเกาะงาม
ที่นี่ ยังมีป่าเขาและธรรมชาติอีกแบบที่งดงามไม่แพ้กัน
และจุดหมายครั้งนี้คือ... “สระมรกต”

เราเริ่มต้นออกเดินทางจากตัวเมืองกระบี่
มุ่งหน้าสู่ อำเภอคลองท่อม
โดยใช้ทางหลวงหมายเลข 4 มุ่งหน้าไปจังหวัดตรัง
ระยะทางประมาณ 40 กิโลเมตรเศษ
จนถึงสามแยกคลองท่อม-ลำทับ
แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าไปยัง เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาประ-บางคราม
บ้านของสระมรกตแห่งนี้นั่นเอง

บอกได้คำเดียวว่า...
ความสวยของที่นี่อยู่ในระดับ “Unseen Thailand”
น้ำสีเขียวอมครามใสแจ๋ว เหมือนถูกแต่งแต้มด้วยเวทมนตร์
เหมือนจะเปลี่ยนสีได้ตามอุณหภูมิด้วยนะ
แต่ไม่ใช่ภาพลวงตาแต่อย่างใด
จากงานวิจัยพบว่า ในน้ำมีสารละลายของ
แคลเซียมคาร์บอเนต, แมกนีเซียม และแมงกานีส
ที่ทำให้น้ำมีความเป็นด่างสูง
และไหลเวียนตลอดเวลา
นั่นจึงทำให้ปลอดภัย และสะอาดอยู่เสมอ

ก่อนเข้าไปในพื้นที่
เจ้าหน้าที่จะตรวจสัมภาระที่เรานำติดตัวไปด้วย
ของบางอย่าง อย่างเช่นขนมหรืออาหารที่อาจเป็นขยะ
จะถูกขอให้ฝากไว้หน้าทางเข้า
ก่อนจะเดินเข้าไปยังเส้นทางของธรรมชาติ...

มีทางเดินให้เลือก 2 เส้นทาง
หนึ่งคือ สะพานทางเดินไม้ ที่อุทยานสร้างไว้
อีกทางเป็นเส้นทางธรรมชาติ ระยะทางประมาณ 800 เมตร ถึง 1 กิโลเมตร
เดินไม่ยากครับ ไม่ชัน และยังได้ใกล้ชิดกับนกไม้ใบหญ้า
ผมแนะนำให้ลองเดินเข้าทางหนึ่ง แล้วกลับอีกทาง
เพราะบรรยากาศแต่ละเส้นต่างกันอย่างมีเสน่ห์

เมื่อเดินไปถึง “สระมรกต”
ภาพตรงหน้าอาจทำให้คุณเผลอยิ้ม
น้ำใส เขียวระยับล้อมด้วยป่าไม้
แต่ขอเตือนนิดนึงนะครับ
ขอบสระค่อนข้างลื่น เพราะมีตะไคร่น้ำ
พื้นรอบ ๆ ชื้น และเป็นหน้าตัด ไม่ใช่ลาดเอียง
ถ้ามีเด็กไปด้วย แนะนำให้เตรียมห่วงยางหรือเสื้อชูชีพไปด้วย
เพราะจุดเล่นน้ำบางส่วนค่อนข้างลึกพอสมควร

ช่วงที่เหมาะที่สุดในการไปเยือน
คือประมาณเดือน พฤศจิกายนถึงเมษายน
เพราะเป็นช่วงหน้าแล้งของกระบี่
แม้จะมีฝนบ้างประปราย แต่ธรรมชาติก็ยังงดงามไม่เปลี่ยน

พูดได้เต็มปากว่า...
ที่นี่คืออีกหนึ่ง “ของจริง” ของกระบี่
ธรรมชาติบริสุทธิ์ในป่าภาคใต้ที่ควรค่าต่อการเก็บไว้ในความทรงจำ

ใครว่า "กระบี่มีดีแค่ทะเล"...
อยากให้ลองมาดูด้วยตาตัวเองครับ
แล้วคุณจะรู้ว่า...ธรรมชาติยังมีมุมสงบซ่อนอยู่เสมอ
รอเพียงให้เราเข้าไปสัมผัสอย่างนุ่มนวล

ผู้ชี้ขาด...ความเจริญ...

ไข่ปิ้งจ้า...ไข่ปิ้ง...เหนียวปิ้ง...มันเผาจ้า...

เสียงร้องขายของจากคุณป้าท่านหนึ่งที่หาบสาแหรกเดินฝ่าแดดร้อนช่วงเที่ยงวัน ลากเท้าตามฟุตบาท ผมนั่งมองแกอยู่จากร้านข้าวแกงข้างถนน แล้วภาพในอดีตก็ย้อนกลับมา...

ย้อนกลับไปเมื่อตอนเข้ากรุงเทพฯ ใหม่ ๆ

ช่วงเวลาที่ผมอาศัยอยู่ในแคมป์คนงานก่อสร้างทางด่วน

ของบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง

ได้มีโอกาสรู้จักกับคุณป้าคนหนึ่ง

ที่หาบของขายเหมือนกัน—ไข่ปิ้ง มันเผา

ป้ามากับสามีที่ทำงานเป็นคนงานก่อสร้าง

ส่วนตัวแกก็ช่วยอีกแรง ออกตระเวนขายของแต่เช้าทุกวัน

ของที่แกหาบนั้น...นอกจากไข่ปิ้งไว้บนเตาอุ่น

ยังมีของจุกจิกอีกมากมาย เช่น หินทรายขัดเท้า สารส้มก้อน ขมิ้น มะขามเปียก ใยบวบ ดินสอพอง

ของธรรมดา ๆ ที่เราแทบไม่คิดจะซื้อ

แต่ป้าบอกว่า...ขายดี บางวันหมดก่อนเที่ยงเสียอีก

ผมถามป้าว่าไปขายที่ไหน แกตอบทันที...

"ก็ขายตามไซด์งานก่อสร้างนั่นแหละลูก"

แล้วผมก็เข้าใจทันทีว่า...

ตอนนั้น “กรุงเทพฯ” แทบจะกลายเป็นเขตก่อสร้างขนาดใหญ่

เต็มไปด้วยทางด่วน รางรถไฟฟ้า อาคารพาณิชย์ โรงแรม

ผมเลยแซวป้าว่า

> “ป้านี่แหละ...คือผู้นำความเจริญ ถ้าเห็นป้าคือมีไซด์งาน ถ้ามีไซด์งานก็ต้องมีการพัฒนาเข้ามา”

ไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว...ความเจริญจะคืบคลานเข้ามาเสมอ

วันนี้...ผมเห็น “ผู้นำความเจริญ” อีกคน อยู่ที่ บุรีรัมย์

จังหวัดบ้านเกิดของผมเอง

หลังจากใช้ชีวิตเดินทางรอบโลกมาร่วม 15 ปี

ได้พบเห็นเมืองท่องเที่ยวต่าง ๆ ที่ใคร ๆ ก็อยากไป

ทั้งเมืองที่ธรรมชาติรังสรรค์ขึ้นอย่างมหัศจรรย์

และเมืองที่ถูกสร้างโดยมันสมองของมนุษย์ เช่น โคลอสเซียมแห่งโรม

หรือวิหารอะโครโปลิสที่กรีซ

และในความคิดของผม...

"บุรีรัมย์" กำลังถูกสร้างขึ้นด้วยความฝันของคนรุ่นใหม่

เมืองแห่งกีฬา เมืองที่ไม่ได้มีแค่ชื่อเสียงจากทีมฟุตบอล

แต่มีสนามฟุตบอลที่เรียกว่า “สเตเดี้ยม” ได้เต็มปาก

ผ่านมาตรฐาน FIFA Class A แห่งแรกในไทย

มีสนามแข่งรถระดับโลก

มีโรงแรมกีฬาแบบ Super Unique Hotel Sports แห่งแรกในประเทศ

ที่ออกแบบและตกแต่งด้วยแรงบันดาลใจจาก Buriram United อย่างแท้จริง

ยังมี Buriram Castle ที่กลายเป็นแลนด์มาร์กของเมืองไปแล้ว

ทั้งหมดนี้ ไม่ใช่เพียงแค่สิ่งปลูกสร้าง

แต่มันคือ “ความคิดที่จับต้องได้”

คือพลังของความเชื่อ ความพยายาม

และการวางแผนเพื่อสร้างเมืองขึ้นมาจากพื้นฐานเดิม

บุรีรัมย์จะก้าวไปเป็นเมืองแห่งจุดหมายปลายทาง (City of Destination) ได้หรือไม่...เราคงต้องรอดู

แต่สำหรับผม...ในใจผม “บุรีรัมย์ทำได้”

และกำลังจะทำได้...อย่างสง่างาม

---

...สมุย....@..สมุย....

---

เกาะสมุย... เกาะใหญ่ลำดับสามของไทย

เกาะในฝันของใครหลายคน ทั้งคนไทยและต่างชาติ ที่อยากมาสัมผัสกับทะเลสวย น้ำใส หาดทรายขาวละเอียดแบบที่เรียกว่า “สวรรค์บนดิน” สมุยมีชื่อเสียงระดับโลก จนกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวแบบ “Green Season” หมายถึงมาเที่ยวได้ตลอดทั้งปี แม้ในฤดูฝนเกาะก็ยังคึกคัก ไม่เคยเงียบเหงาเลย

แต่ก็อย่างที่ใครต่อใครเล่าลือ...

“สมุยแพง!”

ค่าเดินทางก็ใช่ย่อย—บินทีนึงเกือบเท่าค่าตั๋วไปญี่ปุ่น

แถมไม่ได้เดินทางแบบ “ม้วนเดียวจบ” ด้วยนะ

จากประสบการณ์ของคนรู้น้อยอย่างผม ที่เคยมีโอกาสใช้ชีวิตอยู่บนเกาะสมุยมาบ้าง เลยอยากมาเล่าอีกมุมหนึ่งให้ฟัง มุมที่ไม่ใช่แลนด์มาร์คหรูๆ แต่เป็นสมุยในแบบ “สบายกระเป๋า” ที่ใครๆ ก็เที่ยวได้

---

เริ่มจากการเดินทางแบบประหยัด

บินจากกรุงเทพฯ ไปสุราษฎร์ธานี

จากสนามบินนั่งรถตู้หรือรถโดยสารไป ท่าเรือดอนสัก (ใช้เวลาราว 1.30 ชม.)

ต่อเรือเฟอร์รี่ข้ามฟากไป เกาะสมุย (อีกประมาณ 1.30 ชม.)

ทริคเล็กๆ:

อย่าปล่อยให้ท้องว่างนะครับ เพราะทริปนี้เดินทางหลายต่อ บนเรือเฟอร์รี่มีมินิมาร์ทเล็กๆ พอแก้หิวได้

ท่าเรือที่แนะนำ: “ท่าเรือหน้าทอน” สะดวกสุดเมื่อมาถึงเกาะ

---

ถึงเกาะแล้ว เดินทางยังไงดี?

ถ้ามากัน 2-3 คน แท็กซี่ก็ได้แต่ “แพงมาก” เข้าเฉวงประมาณ 500 บาท

สองแถวราคาประหยัด รอหน่อยแต่คุ้ม

รถตู้ถ้าสัมภาระไม่เยอะ เข้าหาดเฉวงประมาณ 80 บาท

---

พักที่ไหนดี?

อพาร์ตเมนต์รายวัน ราคาประมาณ 400–500 บาทต่อคืน

หรือจะเลือกแบบ โฮสเทล ถ้าไม่คิดมากเรื่องนอนรวมกับคนอื่น เปิดหาในเฟซบุ๊กมีเยอะครับ

---

เที่ยวรอบเกาะยังไง?

เช่า มอเตอร์ไซค์ วันละประมาณ 250 บาท (ประหยัดสุด)

ข้อควรระวัง: ถนนแคบ รถเยอะ วินัยจราจรไม่ค่อยดี

หรือเช่า รถยนต์ เริ่มต้นที่วันละ 1,000 บาท ถ้ามาแบบชิลๆ สบายๆ

---

สมุยไม่ได้มีแค่ทะเล!

ขึ้นเขา ไปน้ำตก

ข้ามเรือเที่ยว เกาะพะงัน, เกาะเต่า, หมู่เกาะอ่างทอง

กลางคืนมี แสงสี, ถนนคนเดิน สลับไปมาในแต่ละวัน

มีกิจกรรมใหญ่ๆ อย่าง Thai Fight, Samui Bike Week ด้วยนะ

เรื่องกินไม่ต้องห่วง

มีครบทุกแนว ทั้งถูก ทั้งแพง

ถ้าเลี่ยงโซนนักท่องเที่ยว ราคาก็ปกติเหมือนกินอยู่บ้าน

ตลาดสด ร้านข้างทาง หาของกินง่าย

---

สรุปแบบตรงใจ

สมุยคือเกาะที่รวมทุกอย่างไว้ในที่เดียว ทั้งความเจริญและธรรมชาติแสนงาม

เที่ยวแบบหรูหราก็ได้ เที่ยวแบบสบายกระเป๋าก็มี

เหมาะกับทุกสไตล์ และใช่ครับ...

เที่ยวเมืองไทย ไม่ไปไม่รู้ สมุยรอคุณอยู่จริงๆ